عناب نرم درختچه ای است که در فروردین و اردیبهشت زنده می شود و با گل های معطر و زرد شکوفا می شود. میوه های آن شبیه خرزهره است. طعم آن شیرین و آبدار است. میوه عناب؛ ابتدا سبز زیتونی و سپس قرمز تیره سیاه می شود. تک دانه دارد.
گرچه وطن عناب وطن ما نیست. می توان آن را در جنوب آناتولی، آناتولی غربی و منطقه مرمره کشت کرد. همچنین مناطقی وجود دارد که به آن “Unnap” و “çiğde” می گویند. عناب در اصل یک میوه بومی فرهنگ چینی است. بیش از 3000 سال است که به عنوان یک غذا و داروی گیاهی در چین استفاده می شود.
عناب میوه ای با خاصیت آنتی اکسیدانی به دلیل دارا بودن فلاونوئید و پلی ساکارید است. پلی ساکاریدهای موجود در عناب تعدیل کننده سیستم ایمنی هستند و به عملکردهای خونساز کمک می کنند. گفته می شود اسیدهای تری ترپنیک موجود در آن دارای اثرات ضد التهابی و ضد سرطانی هستند.
یکی از عملکردهای اصلی عناب، داشتن اثر آرام بخش است. همچنین کیفیت خواب را بهبود می بخشد و تأثیر مثبتی بر سلامت مغز دارد. تأثیر مثبتی بر اختلالات عصبی، بی خوابی، افسردگی، استرس اکسیداتیو و شرایط مشابه دارد.
در چین چای گیاه عناب تهیه و به عنوان داروی ضد بی خوابی استفاده می شد. در سلول های کشت شده؛ گزارش شده است که عصاره آب عناب از سلول های عصبی در برابر آسیب اکسیداتیو محافظت می کند.
تفاله خشک میوه عناب سرشار از اسیدهای چرب غیراشباع ضروری است. اسیدهای چرب اصلی موجود در آن عبارتند از: اسید لینولئیک، اسید اولئیک، پالمیتولئیک و اسید پالمیتیک. فیبر غذایی و فروکتوز موجود در آن؛ هضم را کند می کند و به تنظیم سطح قند خون کمک می کند.
قندهای اصلی این میوه عبارتند از: گلوکز، فروکتوز، ساکارز، رامنوز و سوربیتول. همچنین سرشار از ویتامین C است. عناب؛ محافظ گوارش، تعدیل کننده ایمنی و آنتی اکسیدان است زیرا حاوی اسید گلوتامیک، ماده معدنی، استرول، ویتامین، توکوفرول، فیبر، اسید آمینه، تری گلیسرول، اسید چرب، کربوهیدرات و ترکیبات آنتی اکسیدانی است.
