منع مصرف زیادی برای مویز سیاه بدون هسته وجود ندارد. افرادی که از هپاتیت مزمن، ترومبوفلبیت، افزایش اسید معده، زخم یا ورم معده رنج می برند، نباید از آن استفاده کنند.
شما می توانید مویز را در دوران بارداری بخورید، اما مهم است که توصیه های واضح در مورد نحوه استفاده از آن را از پزشک خود دریافت کنید.
استفاده از مویز سیاه در درجه اول از طریق دستور العمل های عامیانه شناخته شده است. از دوران کودکی، ما در مورد دم کرده، جوشانده و چای می دانیم.
چای مویز سیاه از برگ ها و انواع مویز ها تهیه می شود. نسبت مساوی را رعایت کنید – برای 2 لیتر، 1 قاشق غذاخوری برگ و مویز، می توانید گل رز وحشی را نیز به همان مقدار اضافه کنید.
چای باید حدود 4 ساعت در قمقمه دم بکشد. نوشیدنی به دست آمده 3 بار در روز با عسل مصرف می شود. شما می توانید خود را به برگ های خشک محدود کنید: کمی آب جوش به 2 قاشق غذاخوری اضافه کنید، 10 دقیقه صبر کنید و چای را در جرعه های کوچک بنوشید. به این ترتیب می توان به سرعت سرماخوردگی را درمان کرد.
این به شکست سریع گلو درد و استوماتیت کمک می کند. حتی بهتر است تنتور درست کنید. برای این کار 1 قاشق غذاخوری مویز فرنگی سیاه را بردارید و در هاون له کنید و روی آن آب جوش بریزید.
مخلوط به مدت نیم ساعت تزریق می شود، انواع مویز ها را می توان با مربا جایگزین کرد، برای بیماری هایی که در پس زمینه التهاب کلیه ها یا سیستم قلبی عروقی و همچنین فشار خون بالا رخ می دهد، توصیه می شود یک جوشانده مخصوص تهیه کنید.
1 قاشق غذاخوری میوه را می گیریم و مویز های از قبل له شده را با 3 لیتر آب می ریزیم. مهم است که آبگوشت را به مدت 5 دقیقه بجوشانید و بگذارید 1 ساعت دم بکشد.
در صورت نیاز به درمان بیماری قلبی عروقی از جوشانده آن 3 بار در روز به مقدار 1 قاشق غذاخوری استفاده می کنیم. برای پاکسازی به مدت یک هفته روزی 1 لیتر می نوشیم.
کاشت و مراقبت از مویز سیاه نیاز به مهارت لازم دارد، بنابراین توصیه می کنیم توصیه های کشاورزان با تجربه را رعایت کنید. بیایید با فرود شروع کنیم.
می توانید با خیال راحت مویز فرنگی سیاه را زیر درختانی که میوه می دهند بکارید. به عنوان مثال، یک درخت سیب. فقط خیلی نزدیک به تنه ها نکارید – کافی است فاصله یک و نیم تا دو متری را حفظ کنید.
این سایت شیب کمی را می دهد، اما کاشت در حفره ها مستثنی است، زیرا در بهار هوای سردی را جمع می کنند که می تواند گیاه را بکشد.
همچنین باید از فضای باز پرهیز شود، زیرا در زمستان بادها برف را که یک بالشتک هوای حرارتی تشکیل می دهد، می برد. در ماه های تابستان، باد به خشک شدن خاک کمک می کند و مویز، همانطور که به یاد داریم، رطوبت دوست است.
در مورد رطوبت، مهم است که به یاد داشته باشید که عمق آب زیرزمینی باید تقریباً 1 متر باشد. اگر آنها نزدیکتر قرار دارند، مویز نباید کاشته شود، زیرا غرقابی برای آن مضر است.
مخرب ترین علف هرز برای مویز ها، علف گندم است. حتما ریزوم ها را از بین ببرید یا با علف کش درمان کنید. علف هرز رطوبت می گیرد، که می تواند به سرعت محصول را از بین ببرد.
هنگام کاشت در چاله، باید سولفات پتاسیم را به مقدار 2 قاشق غذاخوری، نصف لیوان سوپر فسفات، برای خاک اسیدی حدود 150 گرم آهک اضافه کنید.
